Draadfiguur (naar beeld Lidy Ponte)

Ingewikkeld
fijn gevlochten
buigzaamheid
ten voeten uit

neergezet
en licht gebogen
roodgekleurd
zonder geluid

tokkelende
beeltenis
verlangen naar
een levenslied

Wie zijn hart
heeft afgesloten
ziet hem wel
maar hoort hem niet

© Juul Baars 27 november 2019
Naar beeld “Draadfiguur”
Lidy Ponte

De weg (naar schilderij van Monica Maat)

paradigma’s, regendruppels
driehoeksmeting, afgepast
strak gelijnd, stijgende zinnen
simpelheid, waar niets in past

dwarrelende rekenkunde
meetkundig op doek gebracht
mathematische verzinsels
in een kromme lijn bedacht

woorden blijven onbesproken
kleuren geven een idee
niemand weet waar ze naar toe gaan
toch wil iedereen graag mee

strak geschikt, toch ongebonden
rechtheid in een kromme lijn
zwevend door de wijde ruimte
niets is wat het niet zal zijn

© Juul Baars 21 november 2019
schilderij Monica Maat

Waterwerken (Naar schilderij Waterwerken)

zacht gekleurde visioenen

fantasie in morgenlicht

uit het niets wordt er geschapen

intuïtie niet ontslapen

alles in verband belicht

morgen tekent de contouren

van dat wat nog niet bestaat

passionele dromen drijven

naar een plek die zal beklijven

naar een plek die echt bestaat

zoetgevooisde metaforen

spelen met de woordenstroom

niets zal zich tot iets beperken

scheppend groeien waterwerken

tot een waar geworden droom

© Juul Baars 21 november 2019
schilderij Waterwerken
Dorrith Hillebrink

Mooi

weet jij wel hoe mooi je bent
je alles in mij wakker maakt
elke emotie losgemaakt
je elke snaar in mij beroert
je elke keer mijn adem snoert
weet jij wel hoe mooi je bent…

weet jij wel hoe mooi je bent
opwindend, zacht en magnifiek
en ik, ik heb dan geen repliek
geweldig, stralend, ingetogen
sprankelt je zijn zo voor mijn ogen
weet jij wel hoe mooi je bent…

© Juul Baars 29 oktober 2019

Liefde

ongeformuleerde woorden
zoektocht naar het evenwicht
kleuren die zich samensmelten
drijven met je ogen dicht

vragen die geen antwoord hebben
stilte in je diepste zijn
dromen die gedachten stelen
al het grote is ook klein

in het niets laat je je glijden
zonder drang naar zelfbehoud
alles is voor jou geschapen
elke klank die klinkt vertrouwd

geen weg terug naar je verleden
geen angst voor wat morgen brengt
alleen het nu draagt je gedachten
alsof je nieuw geboren bent

schoonheid zal zich openbaren
vrijheid stelt geen enkele lijn
laat je gaan in al het schone
laat je leven liefde zijn

© Juul Baars 26 oktober 2019

Onbewust

zoekend naar de zonnestralen
reikend naar het hoogste goed
de oneindigheid bereiken
vol van wensen vol van moed
regens zijn om te trotseren
zelfs de donder klinkt zo zoet
maakt niet uit waar je naar toe gaat
het leven komt je tegemoet

in de zomer zeggen wolken
dat je alsmaar voort moet gaan
in de verte lokt de einder
zomerwarmte moedigt aan
soms is er een beetje twijfel
maar dat trek je je niet aan
zomerzon en wijde verten
laten je steeds verder gaan

als de zomer is vervlogen
voel je plotseling gevaar
je wilt nog in jezelf geloven
maar je twijfelt hier en daar
in de stormen ga je trager
wind speelt met je grijze haar
herfstkleuren doen je nog hopen
maar ineens stop je met lopen
en dan is je leven…
klaar

© Juul Baars 18 oktober 2019

Voorbij

voorbij de angst
ligt het niets
waarin gebroken licht
haar laatste tranen huilt

tijd verwringt zich
tot een eeuwigdurend moment
en stilte overstemt
de drang tot leven

afscheid  bestaat slechts
uit één zin
waarin leven
zich samenvat

er is niets dat bindt
er is niets te verliezen
alleen het nu
telt

en dan zeg ik
dat ik voor altijd van je hou
waarna de klank
van mijn woorden
vervliegt in
de eeuwigheid

© Juul Baars 15 oktober 2019

Naar vrijheid

ooit was ik iemand anders
vergroeid met vreemde rituelen
gebonden aan een ander zijn
dat zich in mij manifesteerde

alsof ik niet was
niet mijn plek  had uitgekozen
verplicht werd het vreemde te voelen
waarin zich vijandigheid verschool

misschien was het  angst
die mij in mezelf verdeelde
en telkens vroeg om strijd
tegen wie ik niet zou zijn

of er was onzekerheid
die grenzen om me heen trok
mijn denken in stukken brak
het geheel in mezelf  verbrokkelde

mist vormde de muur
die ik nooit durfde slechten
en me het zicht ontnam
op alles wat voor me lag

vrijheid is vliegen
tot aan het hoogste punt
waar de angst
geen vragen meer stelt

© Juul Baars 6 oktober 2019

Herfst

Het regent pijpenstelen
zuidwestenwind
een stortbui
wisselvallig
soms schijnt even de zon
weldadige warmte
weer regen
frisse wind
de kat wil niet naar buiten
wolkenvelden
donkere lucht
windvlagen
motregen
en terwijl de bomen
langzaam kleuren
rijmt er niets
op herfst

© Juul baars 27 september 2019

Uitgeblust

afgetobd en afgebroken
uitgebrand en uitgepraat
niets is er nog onbesproken
leven gaat zoals het gaat

Weg zijn mooie idealen
ieder vuurtje uitgedoofd
elke dag is weer hetzelfde
niets waarin nog wordt geloofd

Sluimerend de tijd doorkomen
uren  staren  op een scherm
afhouden en ook afweren
als ik mezelluf maar bescherm

Knikkebollend tot het einde
wachtend op het eindbesluit
dan een schok… het duurt maar even
gaat het lichtje ineens uit..

© Juul Baars 17 september 2019

Gedachte (geinspireerd door het Ketelzwerfpad)

waar zon de morgendauw in pracht laat  blinken
en vage ochtendnevels dansen op het gras
daar waar de vogels met hun lied emoties raken
en eenden samen met de kikkers vrijheid kwaken
daar waar de krekels  tsjirpen in het veldgewas

daar waar de middagzon  het water doet verglimmen
de lucht van kruiden zich vermengt met bloemengeur
daar waar de wind het riet telkens  naar mij laat buigen
de wijde ruimte steeds van vrijheid blijft getuigen
en de natuur zich tentoonspreidt in elke kleur

daar wil ik alles dat mij bindt even verliezen
daar vind ik vrijheid en voel ik van binnen hoop
daar staat mijn wereld even stil
en niets blokkeert dan nog mijn wil
daar laat ik al mijn fantasie,… de vrije loop

© Juul Baars, 12 september 2019
geïnspireerd door “het Ketelzwerfpad”

Leven vliegt (voor Maarten)

leven vliegt…
verstrikt je in stroomversnellingen
vernietigd de stilte
en terwijl je overal voorbij raast
lijkt alles normaal
en gladgestreken

liefhebben bestaat…
al was het enkel om de klank van het woord
een klank waaraan je je vastgrijpt
zonder het besef
dat je liefhebt
innig liefhebt…

dan breekt de tijd…
en openbaart zich de dood
die je je adem ontneemt
de buitenwereld uitsluit
en jou en mij  afzondert
in het vacuüm van  leven

en dan zeg jij
ik hou van jou…
en staat de wereld even stil...
bestaat er niets meer om ons heen
voel ik mij een met jou
voor altijd

© Juul Baars 1 september 2019

Mijmering (2)

en laat mij drijven
op de golven van
de zee
waarin ik leg
al dat mij niet laat zijn
mij vasthoudt waar ik ben
dan drijf ik
zonder een herinnering
aan pijn
naar overal
naar nergens
en naar jou

© Juul Baars (herschreven)
4 juni 2019

Incompleet

Toen je niet meer sprak
pakte ik je hand
voelde dat de ruimte
in de kamer veranderde
tot alleen wij twee
nog zichtbaar waren
op dat moment wist ik
dat jij altijd deel uitmaakte
van mijn zijn
het gat dat in ons leven
onbedoeld ontstond
dichte zich met de warmte
die ik voelde in je hand
nu ik terugkijk
naar dat moment
bekruipt mij een gevoel
van incompleetheid
omdat mijn wij
niet meer bestaat

© Juul Baars 27 mei 2019

72

Ik ben nog steeds verliefd
tot over beide oren
heb vlinders in mijn buik
roep het van elke toren
loop met mijn hoofd geregeld
in wolken wit en zacht
ik ben nog steeds verliefd
wie had dat nou gedacht

ik ben nog steeds verliefd
schrijf verzen en gedichten
bezing de liefde elke dag
in schone vergezichten
mijn hart slaat nog op hol
en doet dat dag en nacht
ik ben nog steeds verliefd
wie had dat nu gedacht

© Juul Baars 26 mei 2019

Stad (Lelystad)

stad nog jong en onervaren stad gegroeid op poldergrond stad met grenzeloos verlangen af en toe een grote mond stad waar pionieren troef is stad die grenzen overschrijdt stad met honderdduizend wensen die zich aanpast in de tijd stad gelegen tussen dijken waar de wind soms vrij spel heeft stad waar de natuur zo mooi is stad die steeds naar mooier streeft stad met lege winkelpanden werkgelegenheidstekort stad die knokt voor zijn bevolking zorgt dat morgen beter wordt stad met grote toekomstdromen stad die naar de wereld reikt stad die voortgaat in het bouwen niet voor tegenslag bezwijkt stad die spreekt in vele talen stad die alle kleuren heeft stad die streeft naar echt verbinden stad die ieder welzijn geeft stad beschreven in gedichten waar cultuur aandachtig groeit stad met oog voor mooie dingen stad waarin de schoonheid boeit straks het centrum van de wereld heel de wereld wordt bereikt internationaal allure wordt ons zomaar aangereikt veranderen is onze passie pioniers willen we zijn en dan… blijft er één vraag over wat zal ons “next level” zijn © Juul Baars 6 mei 2019

Paardenpluis

klaar voor mijn geboorte
wacht ik heel geduldig
op het eerste vlaagje wind
dat mij losmaakt
en mij voort blaast
tot ik een bestemming vind

over steden dorpen velden
over meren over bos
tot mijn reis is
afgerond
als de wind mij
welgezind is
land ik in
vruchtbare grond

levenslot
aan wind gebonden
ook al zijn je dromen groot
waar je neerkomt
zal bepalen
zal ik leven…
ga ik dood

© Juul Baars 20 mei 2019

Mug

dartelende capriolen
dan weer hoog en
dan weer laag
buitelingen
schuine bochten
vliegensvlug en
ook heel traag

vrijheid is
om op te zweven
drinkend van
het zonnelicht
vliegen naar
de hoogste hoogte
blik op eindeloos
gericht

draaien stijgen
dan weer dalen
schijnbaar doelloos
zonder wil
roekeloze
onbezorgdheid
dan staat plots…
het leven stil

© Juul Baars 14 mei 2019

Vrijheid (3)

onbestemd verlangen
zwijgzaam zweven
door het al
niets dat ons nog
tegenhoud
of tegenwerken zal
langzaam drijvend
willekeurig
meegaan met
de zachte wind
tot de vlagen
zachtjes zwijgen
en je een
bestemming vind

zonder doel
en zonder regels
zonder schuld
en zonder pijn
niets dat je
aan iets wil binden
heerlijk om
zo vrij te zijn


© Juul Baars 1 mei 2019

Ik

alles wat beloofd is zit nog
diep verborgen in je zijn
beelden hebben nog geen woorden
en de wereld is nog klein

onbewust zonder gedachten
tellen dagen je bestaan
alles dat een reden heeft
lijkt allemaal vanzelf te gaan

onbekende duisternissen
raken je soms even aan
zonder dat je je kunt weren
wordt angst deel van je bestaan

nog geen vraag die je kunt stellen
over leven over dood
alles wat in jou gezaaid is
wordt uiteindelijk ook groot

© Juul Baars 25 april 2019

Vergeet me niet

als straks mijn horizon verdwijnt
voorbijgaand zonlicht niet meer schijnt
de regen spreekt in druppels tijd
de wind haar laatste adem schreit

als sterren zonder woorden zijn
de nacht nooit meer de nacht zal zijn
het ochtendgloren zal vergaan
mijn sprookje ophoudt te bestaan

en als de bloemen zwijgzaam geuren
de lente nooit meer groen zal kleuren
de zomerwarmte zal verkillen
de herfst haar  kleuren zal verstillen

als straks de winter onvertogen
het groene riet geel zal verdrogen
en ik traag wegdrijf in het verschiet
dan vraag ik jou…
                        vergeet me niet….



© Juul Baars 23 april 2019

Alzheimer (2)

zal ik je naam nog kennen
als ik mezelf vergeet
zal ik je warmte voelen
nog door je haren kroelen
als ik straks niets meer weet
zal ik je lach herkennen
de twinkeling van je ogen
je stralende gezicht
je zachte mededogen
kan ik me dan nog koesteren
in de warmte van je armen
en zal mijn hart nog smelten
mijn binnenste verwarmen
of zal ik dan verstenen
mijn blikken ijselijk koud
en zal ik dan vergeten
dat ik intens van je houd

© Juul Baars 18 april 2019

Als de vrijheid komt

in den beginne was er angst
verpakt in onbeschreven pijn
waarin het dagelijkse lijden
zwijgend werd gedragen

leven kan verwelken
zich verschuilen achter de drang
van een oneindig verlangen
naar vrijheid

en dagelijks is er de dood
die zich knagend aan
de laatste zekerheid opdringt
en wacht op overgave

ik werd in vrijheid verwekt
maar het licht van mijn leven
werd toegedekt door
een onzichtbare duisternis

het kind in mij leeft voort
in onwetendheid
met nog steeds
 dezelfde vragen.


©Juul Baars 25 april 2019

Mijmering

lopen langs gebaande wegen
eenzaam dwalen ongericht
er is niets dat je de weg wijst
aan de horizon is licht
ergens zal de waarheid gloren
is er reden van bestaan
maar je schaduw fluistert zachtjes
dat je altijd voort moet gaan

smalle paden brede lanen
steeds weer een nieuw vergezicht
oude tranen nieuw verlangen
vormen samen een gedicht
onderweg mezelf gevonden
woorden van gelatenheid
voortgaan op je oude schreden
tot de grenzen van je tijd

© Juul Baars 1 april 2019

Loslaten

je verbergt je verbeten blikken
achter strakgetrokken lijnen
er is geen diepte in je woorden
en je huilt zonder tranen
je maakt je onzekerheid inzet
in jouw eeuwigdurende strijd
verliezen klinkt als een
onuitgesproken roep
om hulp

niets verandert
vervormde vlakken
lijken te bewegen
in hun fletse kleuren
alles wat niet past
in je fantasie van morgen
verdort en vergaat
slechts overleven telt

je struikelt niet
over drempels die je vermijd
je kunt niet opstaan
als je niet valt
je kunt  niet leven
als je de dood niet kent
je laat niet los
als je de angst
laat leiden

© Juul Baars 5 maart 2019

Voortgang

wanneer ik stilsta
roept het licht
klinkt het geluid
van eeuwigheid
vergeet ik
om te denken

ooit verloor ik
de schaduw
van mijn verleden
 probeerde ik
te ontsnappen
aan mijn bedachte
werkelijkheid

mijn pad liep
langs de plekken
waar de dood
zich stil verschuilt
en waar mijn toen
zich in haar
tranen wentelde

wéér zie ik
geen horizon
en de glinstering
die ik zoek
dwingt me
opnieuw te kiezen…

© Juul Baars 3 maart 2019

Voortijdig (Alzheimer)

Toen alles niets werd…
vergat ik mijn naam
dwaalde ik door de leegte
van mijn gedachten
waar alles leek op
wat ik mij niet
herinnerde…

zelfs mijn verlangen
verloor zichzelf…
in sluiers van
onbewuste duisternis
verstopte mijn angst zich
in onwetendheid…

de dood leeft…
dwaalt met mij mee
langs lang vergeten paden
terwijl ik lijdzaam wacht
op het eind
van mijn allerlaatste droom

© Juul Baars 14 februari 2019

De weg

Ik heb je al zo vaak
de weg gewezen...
Maar jij blijft hangen
in je eigen pijn...
Je durft niet te verliezen
laat het verleden voor je kiezen..
Waardoor je nooit meer echt...
jezelf zal zijn....

© Juul Baars 1 februari 2019

Eens... (Thema Vrijheid)

Eens zal er vrijheid zijn
en heerst er rust op onze aarde
geen mens wordt nog gemarteld…
of gedood

Eens zal er vrijheid zijn
de grenzen  zijn verdwenen
geen oorlog wordt gevoerd
er is geen angst, geen  nood

En de natuur zal welig tieren
nergens op aarde zullen dieren
uit plezier of winstbejag
worden geslacht

En alle dogma’s zijn doorbroken
niemand wordt er nog bekeerd
na elke dag volgt er
een vredevolle nacht

De lucht zal zuiver zijn
geen stikstof uitgestoten
de atmosfeer geheel  bevrijd
van stof en roet

Het water helder als kristal
geen plastic rotzooi in de zee
geen olievlekken op het water
alles  goed

Eens zal er vrijheid zijn
volkomen vrijheid zijn
en op de aarde daalt
de vrede eeuwig neer

Geen pijn, geen honger, geen verdriet
en ook de doodsangst bestaat niet…
dan zijn er nergens op de aarde
mensen meer

© Juul Baars 22 januari 2019

Beweging

De luiheid is een dief, die je besluipt
die zonder dat je maar iets merkt
stiekem naar binnen kruipt
hij wekt je traagheid op
geeft je de lust tot gapen
en voordat je het echt beseft
lig je overdags te slapen
Je aderen slibben dicht
je spieren worden stijf
tot overmaat van ramp
krijg je ook rimpels in je lijf
En als je dan zo lui bent
dat je niet weet waar je t moet zoeken
en je in je auto kruipt
om de buurman te bezoeken
dan is de tijd gekomen
dat je eindelijk ontwaakt
en van je leven weer
een actief gebeuren  maakt
Kom! spring nu van de bank
voorkom het ineen storten
kies voor gezonde fitheid
en dus.. ga lekker sporten
loop eens een marathon
ga schaatsen of ga skiën
speel tennis of speel golf
beweeg je trage knieën
speel volleybal, ga worstelen
doe fitness, ga ver springen
kom in beweging mens
en doe gezonde dingen
En als je niet van sporten houdt
blijf dan beslist niet nietsen
want ieder mens die houdt wel van
fijn wandelen of fietsen

© Juul baars 18 januari 2019

Zoeken

Wie niet zoekt
om te vinden
verdwaalt niet…
bekommert zich niet
om sporen van toen
te verliezen
schroomt niet
om terug te keren
op de plek
die niet bestaat
Ik heb alle paden
belopen
en vond steeds
mezelf
en er is niets
veranderd…

© Juul Baars 17 januari 2019