wanneer ik stilsta
roept het licht
klinkt het geluid
van eeuwigheid
vergeet ik
om te denken
ooit verloor ik
de schaduw
van mijn verleden
probeerde ik
te ontsnappen
aan mijn bedachte
werkelijkheid
mijn pad liep
langs de plekken
waar de dood
zich stil verschuilt
en waar mijn toen
zich in haar
tranen wentelde
wéér zie ik
geen horizon
en de glinstering
die ik zoek
dwingt me
opnieuw te kiezen…
© Juul Baars 3 maart 2019
