Totaal aantal pageviews

woensdag 24 februari 2016

De Waarheid



De Waarheid

Ik ken de waarheid...
De prediker schreeuwt op de kansel
want hij is door God gemachtigd
wat hij zegt dat is bekrachtigd
geef de heiden een pak ransel
zaai met kracht verderf en dood
het is  waarheid , God is groot

Ik spreek de waarheid...
De president  weet wat hij doet
immers door het volk gekozen
domme mensen bollebozen
vinden wat hij zegt wel goed
en het zal ook hem niet spijten
waarheden als bom-tapijten
Ik weet de waarheid
Politici gaan debatteren
oplossingen niet aan de orde
het moet zo zijn, het zal zo worden
ze blijven kiezers dus frustreren
zelf zijn ze het aller-bangst
 zware  Kamerzetelangst

Wij zijn de waarheid
De elite blijft maar zwijgen
behalve als de vrede dreigt
waardoor men minder centen krijgt
dan doet men alles om te krijgen
men manipuleert en men koopt om
zo buigen zij ons recht weer krom

zondag 21 februari 2016

De Zee

 
 
 
De zee

Wanneer het ruisen van de zee
mij stil omringt.
en alle beelden van mijn toen
in haar oneindigheid verdringt.
Dan voel ik even eeuwigheid,
een tel, die stilstaat in de tijd,
alsof het immer liefde is
dat in mij zingt
 
 
 
© Juul Baars 21-02-2016

 


woensdag 17 februari 2016

Dertig jaar (Aan mijn kind)

Ik vond in een oude map dit schrijfsel, gericht aan mijn kind, toen hij 30 jaar werd..

Dertig jaar
 
 
Ik hou van jou.
Misschien klinkt het wat
hol als ik dat zeg,
maar toch,
ik hou van jou.
En vraag me niet waarom.
Ik zou het echt niet weten
Het was er plotseling, ineens
die dag dat jij er was,
voor de eerste keer in mijn armen.

Toen was jij een gedicht.
Een mooi gedicht vol van emotie.
Onschuldig,  doordringend,
zonder woorden.
Toch heb ik elke keer
gepoogd er woorden aan te geven.
Gerangschikt in mijn ritme,
In regels die ik zelf begreep.
Ze waren niet van jou.

Ik hou van jou
En toen je zelf ging dichten
zag ik hoe mijn woorden afstand namen
en opgingen in jouw rook.
Ik hou van je
Zelfs toen het ritme van woorden
Meer pasten in jouw mond dan
uitgesproken met mijn lippen.
En je ontglipte me
Alsof ik iets verloor misschien,
Misschien ook niet.

Nu sta ik hier
En hou nog steeds van je
Je bent meer dan een vriend
en toch ook de herinnering
aan dat gedicht van toen,
dat nooit zal sterven
in mijn gedachten,
met telkens andere woorden
en een ander ritme ...
Tot ik er niet meer ben.
 
© Juul Baars, lang geleden.. herzien 18-02-2016

maandag 15 februari 2016

Wilde dieren



Vandaag geprobeerd om een rondeel te maken. Ietwat negatief, daarvoor mijn excuses. Het nieuws van vanmorgen was hiervan de oorzaak..


Wilde dieren

Val niet in de handen van mensen.
Zij slachten je af omdat jij niet gelooft,
zij martelen, geselen nemen je hoofd.
Je lijf wordt geranseld, je botten gekloofd.
Je wordt van je hele familie beroofd.
Val niet in de handen van mensen

Val niet in de handen van mensen.
Zij liegen bedriegen alleen maar om macht.
Je word door hen enkel vernederd, veracht.
Zij  hebben het slechte aan jou toebedacht.
Je wordt voor het minste gewoon omgebracht.
Val niet in de handen van mensen.

 
© Juul Baars 15 februari 2016



zondag 14 februari 2016

Fantasie






Fantasie
en laat mij drijven
op de golven
van de zee
waarin ik leg
al dat mij niet
laat zijn
Mij vasthoud
waar ik ben
dan drijf ik
zonder een
herinnering
aan pijn
naar overal
naar nergens
en naar jou

 

© Juul Baars, 14 februari 2016

zaterdag 13 februari 2016

God







God

vanmorgen zag ik God

ik zag haar in
een oorlogsland
ondragelijke honger
haar ouders
bruut vermoord
omdat ze anders waren
of misschien alleen maar
mensen met een kind
van nauwelijks tien

En door haar ogen sprak
mijn machteloosheid
en haar gezicht
verschrompelde mijn huid
Mijn hart verstomde
al mijn vragen
en al mijn leed
werd weggevaagd door
de manier waarop ze
naar me keek
en niets zei
met miljoenen
woorden sprekend
van verdriet...
 
© 29 januari 2016  Juul Baars

vrijdag 12 februari 2016

Fotograferen



fotograferen
 
de dag en nacht
om me heen
vang ik
in stilstaande plaatjes
samengevoegd  tot
een zwijgende presentatie...

aaneengeregen fragmenten
van wat ik dacht
dat leven was.
 
 
© Juul Baars 12 februari 2016

donderdag 11 februari 2016

Eindeloos





 
 
Eindeloos
 
En als er niets meer rest,
dan het ruisen van mijn vragen.
De stilte doelloos is,
en nauwelijks te dragen.
Gedachten tergend sterven,
in een nutteloze droom
En woorden spreken
zonder ziel
in een constante stroom.
Dan ben ik niets,
en blijf ik stil.
Niets dat ik kan,
niets dat ik wil.
Bewegingloos,
van binnen
diep verward.
Herinner ik me slechts,
het eindeloos verlangen,
in mijn hart.


woensdag 10 februari 2016

Hulpverlening

Ooit eens gemaakt naar aanleiding van een schriftelijk gesprek tussen een aantal mensen die in de kreukels lagen. Zij werden begeleid door 2 kordate dames, die zich "moderator" noemden.. Deze dames waren nogal gesteld op regeltjes..
en, op Nederlands taalgebruik.


juffrouw krekel, juffrouw mier
altijd volgens regels
zoeken daar en zoeken hier
zoeken steeds naar vlegels


ben je stout of schiet je door
trekken zij je aan je oor
en doe je maar even niks
nou dan straffen ze je fiks


juffrouw mier en juffrouw krekel
hebben samen heel veel hekel
als je van jezelf vertelt
en daarbij ook nog vout speld


hun eigen hartje diep verstopt
zodat je niet meer hoort of t klopt
door geen droom meer aangespoord
alleen op zoek,naar hoe het hoort

dinsdag 9 februari 2016

Verliezen...



Naar aanleiding van een aantal ondiepzinnige gesprekken..


Verliezen
 
Ik heb je al zo vaak
de weg gewezen.
Maar jij blijft stilstaan
in je eigen pijn.
Je durft niet te verliezen,
laat het verleden
voor je kiezen.
Je winst is
dat je zelf
nooit meer zal zijn
 
 
                                   © Juul Baars 17-11-2015
 

zaterdag 6 februari 2016

IJssel

Omdat we samen vaak langs de IJssel wandelden..



IJssel


 

Zij is als de IJssel
Stil stroomt zij
langs elk moment
zonder te stoppen
waar dan ook
en ik... ik kijk
hoe mooi, hoe vol,
hoe diep zij is
en mag haar even raken
om haar daarna
weer kwijt te zijn.
Dan stroomt zij door
voorbij de horizon.
Ik ga graag langs
haar paden.
Zie graag haar
wijdste vertes
beleef haar traagheid
als zij even stopt
en kijkt naar mij

© 2009 Juul baars

vrijdag 5 februari 2016

Mamma

Geschreven op basis van de dagelijkse gedachten die ik heb over mijn verleden en mijn moeder.



Mamma

Ik denk je dagelijks, of misschien ook niet
je flitst zo af en toe door mijn gedachten
het  voelt alsof je op iets staat te wachten
iets wat je destijds bij mij achterliet

Ik voel je dagelijks, of misschien ook niet
alsof je heel dichtbij bent  onbereikbaar
Een kil  gevoel  dat voor mij onbenoembaar
een weg zoekt langs een oud en  stil  verdriet

Ik zie je dagelijks, of misschien ook niet
je verschuilt jezelf  in de mist van mijn verleden
als schim van nederlagen die je hebt geleden
waardoor je op het einde mij verried

Ik spreek je dagelijks, of misschien ook niet
ik vraag om antwoorden die jij me niet kunt geven
waarom je toen  niet koos voor je eigen én mijn  leven
jouw antwoord blijft voor mij, in het verschiet

 

© Juul Baars 14 december 2015

Zoals jij




Zoals jij

Zoals jij nu mijn stilte bent
en zacht mijn wereld binnendringt
de tijd tot stilstand brengt
met fluisterende gedachten

Zoals jij nu mijn warmte bent
die trage loomheid oproept
in mijn lijf en sluimert
in het diepste van mijn ziel

Zoals jij nu mijn droom bent
onuitgekomen onbereikbaar
die als de dag aanbreekt
blijft als een zoete herinnering

 

© 2015 oktober

donderdag 4 februari 2016

Verdwaalde Droom

Gedicht naar aanleiding van een schilderij van Rob de Boer; Landschap; 90 x 90 cm; Olieverf / krijt; Doek

 
 


Verdwaalde droom

Vóór de vernevelde
werkelijkheid
ligt de strakte  
van het niets.
Zij strekt zich uit
tot in het verschiet
en schreeuwt geluidloos...
naar ieder die wil zien.

Angst is een muur
van wolken.
Zij toont zich als
een mistig landschap
waar aan de horizon
verlangen kleurt...
Ver weg en onbereikbaar.

Maar wie de vrijheid droomt
breekt door de muur
van mist
en waant zich in
een eeuwig leven
dat reikt ...
tot aan het licht.
© Juul Baars 18 januari 2015

woensdag 3 februari 2016

Werkelijkheid

Mijmering...





Werkelijkheid
Wat is de werkelijkheid
hoe lang duurt leven
een moment  in de tijd
tijdelijk streven
Waar gaat de reis naar toe
waar liggen grenzen
Komt alles wat je doet
voort uit je wensen


Wat is de werkelijkheid
wat is het leven
voer  je een lange strijd
door niets gedreven
Is er een laatste grens
te overschrijden
waar je als kwetsbaar mens
nooit meer hoeft  lijden.


© Juul Baars 31 januari 2016

Lijnenspel

Gedicht naar aanleiding van een schilderij van Jan Coenen (Naamloos)


 
Lijnenspel
Ik kijk
en vraag
wat mij
ooit droeg
en vind
gedachten
in mijn
hand

Een lijnenspel
splijt op
de wand
en schrijft
haar spinsels
rand tot
rand

Bewogen
beeld
vervlogen
tijd
Een terugblik
zonder
druppel spijt

Mijn  vraag
vervliegt
Geen lijn
bedriegt

 
© 24 november 2015


Cirkels

Na een gesprek over circels in het leven floepte dit op papier..


Cirkels
Levenscirkel, kringloopwinkel
spinnenweb, de zon en maan
Cirkels in het dagelijks leven
waar je nooit bij stil hoeft staan

Wielerronde, elastiekje
spijkerkop, een leren bal
Draaien om je af te vragen
wat de dag je geven zal

Schoteltje en euromuntje
geef een rondje in de kroeg
Ronde cirkels in je leven
soms krijg je niet wat je vroeg

Autoband en grammofoonplaat
en het bord voor je ontbijt
Midden in zo'n ronde cirkel
is het plotseling je tijd...

© 19 oktober 2015 Juul Baars

Lijden


Gedicht gemaakt op basis van het schilderij "Stabat Mater" van Conny Geurts (Zeewolde)
 
Lijden
Lijden is kleurloos
Lijden snijdt het licht
in flinterdunne vlagen pijn
Lijden is als weerloos smeken
in een ongehoord gebed

Zie de dienstmaagd des Heren
het geschiede naar uw woord
Zoals het staat geschreven
is een offer volbracht
De vrouw breekt ..
Haar hart  verscheurd
in Gods naam

Wat voelt een moeder
als haar kind, gemarteld,
gekruisigd en gebroken
op haar schoot wordt gelegd
Bestaat er  groter smart
dan de smart van een moeder
die omringd door een
schreeuwende menigte
haar dode kind streelt
en schreit...



© Juul Baars 2 januari 2016



dinsdag 2 februari 2016

Hetzelfde..

Gemaakt naar aanleiding van een gesprek met vrienden, over wat er in een leven kan veranderen..




Alles is hetzelfde,
ook als het anders is,
dichtbij,  of ver weg
Alles is hetzelfde,
hier, daar overal,
waar ik ook kijk.

Ik heb me voorgenomen
nooit meer bang te zijn.
Voor mannen met zwarte ogen,
voor schaduwen in de nacht.
en ook niet als ik mijn ogen sluit
en probeer niet te denken

Nu na al die jaren,
is alles nog hetzelfde.
Jij, de maan, de wind.
De stem in mijn binnenste
die zegt dat ik bang moet zijn.

Alleen ikzelf, ik,
ik ben veranderd.
En niemand die het ziet
 
© Juul Baars 15 januari 2016

Flevoland





Flevoland
land van onwerkelijkheid
vol licht en leven
spiegelt oneindigheid
lijnen verweven
daar aan de horizon
sprankelt nieuw licht
ook deze dag begon
als een gedicht..

 
© 2 februari 2016  Juul baars

En als ik doodga...


Geprobeerd hier te schrijven over de liefde.. Mijn liefde..

En als ik doodga

En als ik dood ga
vermengt mijn ziel
zich met de wolken
schrijf ik met
een zonnestraal
jouw naam
voluit in het heelal

Dan  zweef ik samen
met de vogels
tot de oneindigheid
van  liefde
Waar zachte
regen tranen
huilt, in parels
van vergetelheid,
die oplossen als
dauwdruppels
in de warmte van
de  zon.

Daar zal ik rusten
tot  mijn zijn
vervlogen is
en vlij ik me
als een vervagende
herinnering
in een uithoek
van jouw hart.


© Juul Baars 27-01-2016

Lelystad Haven

Maak eens een gedichtje over de wijk waar je woont. Ik vond het een ingewikkelde opgave. Ik woon nl. in een saaie wijk met een beetje allemaal dezelfde huizen. Wandelen door de wijk, is nauwelijks interessant. Als we dat doen, dan lopen we "Om de wijk heen" ...
Vanuit dit gegeven.. en terugrijdend naar huis, viel me dit gedichtje binnen.


Lelystad Haven

De Rotonde
naar beneden
Het Patatje
winkelrij
Kronkelstraatje
dikke drempel
bovenwater
flats nabij
Buurthuis,  bocht
wirwar
Van straten
pleintje
waar de
bus steeds keert
Huizen die
hetzelfde
lijken
van de straat
vaak afgekeerd
Wijk van duizend
blokkendozen
zonder schoonheid
heel veel steen

Wie haar schoonheid
wil ervaren..
wandelt  er
gewoon omheen...

© 1-10-2015 / Juul Baars


Welkom


Welkom op mijn Blog.

Hier zal ik mijn schrijfsels publiceren. Meestal zullen dit gedichten of versjes zijn, die ik naar aanleiding van gedachten en/of verschillende momenten heb gemaakt.
Voor meer dichtwerk verwijs ik naar de site van de Dijkdichters te Lelystad, een clubje dichters, waar ik enthousiast aan deelneem.

Reacties op mijn schrijfsels zijn uiteraard welkom.
Dank en vriendelijke groet

Juul Baars

Inhoud van deze site: (links)
 
1.       Lelystad Haven
2.       En als ik dood ga
3.       Flevoland
4.       Hetzelfde
5.       Lijden
6.       Cirkels
7.       Lijnenspel
8.       Werkelijkheid
9.       Verdwaalde droom
10.   Mamma
11.   Zoals jij
12.   IJssel
13.   Verliezen
14.   Hulpverlening
15.   Eindeloos
16.   Fotograferen
17.   God
18.   Fantasie
19.   Wilde dieren
21.   De zee
22.   De waarheid
23.   Oorlog en...
24.   1954
25.   De stilte
26.   Islamfobie
27.   Sterven
28.   Herinnering
29.   Wie ben jij
31.   Beweging
35.   Stilte
36.   Sterven
37.   Pappa
40.   De Zuiderzee
42.   IJsselkogge
45.   Zij
46.   Meisje
48.   Vlucht
50.   Foto van nu
51.   Flevoblues
53.   Nacht
54.   Sterren
55.   Duisternis