Je vraagt soms
hoeveel bladeren zijn gevallen
in welke kleur het leven zal vergaan
en hoe de wind zal spelen met gedachten
die zich in eeuwigheid zullen versmachten
om lichaamloos te blijven voortbestaan
Je denkt soms
aan de mensen die je kende
die in herinneringen voortbestaan
wiens naam je noemt waardoor ze er nog zijn
waarvan je droomt in dromen van satijn
totdat ook jij aan het einde komt te staan
Ik ben misschien
een stukje van hun wezen
en laat ze in gedachten bij mij zijn
waar in de leegte die zij achterlieten
ik dan nog even van ze kan genieten
tot aan het einde van mijn levenslijn
© Juul Baars
2 november 2020
