En God zeide. Er is licht en er was licht. En God zag dat het goed was En het licht verjoeg de schimmen van de duisternis waarin angst zich verschuilt de onwetendheid vervormt tot schaduwen van fantasie en een eindeloos verlangen naar het licht… Zoals de naderende dood zich kleed in een mantel van duisternis… je ogen sluit en leidt naar de tunnel waar aan het eind het altijddurende licht lokkend haar stralen uitspreid Zoals de duisternis je tot blindheid geleid je doet tasten in het niets de zwarte leegte oplegt waarin geen richting bestaat of… kan worden gevonden |
Zoals in het gebroken licht
een moeder haar kind verliest zo voelt de duisternis als een zwarte machteloosheid die tergend langzaam elk innerlijke vuur dooft Eeuwig vecht het licht haar voortdurende strijd daar waar zij komt zal zij overwinnen En waar schaduwen verschrompelen in haar uitwaaierende stralen daar wordt het zaad gelegd voor een onuitputtelijke hoop © Juul Baars 22 juni 2018 |
