je
verbergt je verbeten blikken
achter strakgetrokken lijnen
er is geen diepte in je woorden
en je huilt zonder tranen
je maakt je onzekerheid inzet
in jouw eeuwigdurende strijd
verliezen klinkt als een
onuitgesproken roep
om hulp
niets verandert
vervormde vlakken
lijken te bewegen
in hun fletse kleuren
alles wat niet past
in je fantasie van morgen
verdort en vergaat
slechts overleven telt
je struikelt niet
over drempels die je vermijd
je kunt niet opstaan
als je niet valt
je kunt niet leven
als je de dood niet kent
je laat niet los
als je de angst
laat leiden
© Juul Baars 5 maart 2019
achter strakgetrokken lijnen
er is geen diepte in je woorden
en je huilt zonder tranen
je maakt je onzekerheid inzet
in jouw eeuwigdurende strijd
verliezen klinkt als een
onuitgesproken roep
om hulp
niets verandert
vervormde vlakken
lijken te bewegen
in hun fletse kleuren
alles wat niet past
in je fantasie van morgen
verdort en vergaat
slechts overleven telt
je struikelt niet
over drempels die je vermijd
je kunt niet opstaan
als je niet valt
je kunt niet leven
als je de dood niet kent
je laat niet los
als je de angst
laat leiden
© Juul Baars 5 maart 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten