De Oude Botter

De oude Botter

Er staat een oude botter in de loods
Hij heeft bijna een eeuw niet meer gevaren
Zijn romp is krakkelig, verweerd en broos
Hij is  gedoemd om nooit meer af te varen

Zijn zwaarden uitgedroogd en half verrot
Zijn loefbijter is spontaan afgebroken
en ook de kluiverboom die is kapot
en van een mast  is zij reeds lang verstoken

-----

Maar elke nacht droomt hij  weer van de  zee
die hij dan met zijn ruwe boeg  doorsnijdt
Hij vaart vol trots met  alle winden mee
Glijdt over golven heen tot  eind der tijd

-----

Maar op een dag hoort zij wat mensen komen
ze spreken over platbodems van toen
en als ze dan bij hem zijn aangekomen
zegt een van hen dit wordt een kampioen

En toen hij weer alleen  stond in gedachten
zich afvroeg wat dit nu betekenen kon
Schikte hij zich in het eeuwig durend wachten
vergat hij zijn verlangen naar zee en zon

-----

En in de nacht  droomt hij weer van de zee
die hij dan met zijn ruwe boeg  doorsnijdt
Hij vaart vol trots met  alle winden mee
Glijdt over golven heen tot  eind der tijd

----- 

Hij  schrok toen de loodsdeuren  open gingen
en men hem  sleepte uit de oude loods
Hij voelde zon en hoorde vogels zingen
Zijn geluk van dat moment ja dat was groots

Hij  is hersteld in volle oude glorie
en toen hij van de werf  in het  water gleed
Zei hij tegen zichzelf, dit is victorie
Ik ga weer doen wat ik vroeger altijd deed

-----

Nu vaart hij vrij op het wijde  IJsselmeer
die hij dan met haar ruwe boeg doorsnijdt
Trotseert de sterkste winden keer op keer
glijdt over golven heen, tot het eind der tijd

-----

 

© Juul Baars 19 juni 2016