zoals
de tijd sluipt
langs ruïnes van het verleden
en zich een weg baant
naar onwetendheid
zoals het leven roept
met stemmen van toen
die vragen
om niet te vergeten
zoals de dood wenkt
en wijst naar de horizon
zo zal ik voortgaan
zonder doel
en ergens
tussen leven en vergetelheid
sta ik stil en besef
dat liefde de weg is
die mij tot hier bracht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten