Zomaar (een versje)

Lopen in de warme lenteregen,
 

kijken naar de ondergaande zon.

Luisteren naar een vroege ochtendmerel,

die met een zachte toon zijn dag begon.

Staren in de mist op polderweiland,

denken aan mijn allermooiste droom.

Varen op een avondmeer vol vogels,

liggen in de koelte van een boom.

Fantaseren over verre reizen,

wandelen in de heldere winterkou.

Prevelen bij het warme open haardvuur,

Zeggen dat ik zielsveel van je hou.

 

 

 

© Juul Baars geredigeerd: 10-02-2015

 

Wie ben jij

Wie ben  jij

wie ben jij
dat je me vertelt
over jouw God
wie ben jij
als je zegt dat ik dwaal
en suggereert dat jij de weg weet
Wie ben jij
als je komt met voorbeelden
van duizend  jaar geleden
wie ben jij
om mij te beoordelen
zonder dat je me kent
Wie ben jij
dat je me zegt
dat jouw leven beter is
dan het mijne

spreek me niet meer aan
vanuit je zogenaamde heiligheden
met je kennis uit boeken
die je zelf niet begrijpt
vertel me  niet meer
van  je machteloze God
die nooit ingreep
bij het oneindig bloedvergieten
nu en in het verleden
flikker dat boek weg
waaruit je citeert en blijft citeren
terwijl  je verder alles laat
zoals het is

© Juul Baars 23-03-2016

Herinnering

 

 

Herinneringen

 

Wederkerende weg terug
sporen van toen
overwonnen hindernissen
onbekende wendingen
oude tranen
van voorbije angst
omziend door de flarden
van vergane tijd
zie ik een kleine jongen
die zich verstopt
in zichzelf
Hij is niet veranderd


© Juul Baars 11 maart 2016

Sterven

Sterven

gisteren ben ik doodgegaan

zonder afscheid, zonder angst

met slechts een vleugje eenzaamheid

dat zich zacht nestelde

in de wirwar van mijn gedachten

en toen ik omkeek

was er  geen weg terug

niet dat ik die zocht

want er was geen drang

om ergens naar terug te keren

ik was, dacht en voelde

en toen mijn laatste drang

tot leven weggesijpeld was.

voelde ik een stille leegte

om mij heen

ik opende mijn huid

en ieder die ik was geweest

of had gekoesterd als mijzelf

vervloog naamloos 

in de grijze mist 

van mijn waarneming

toen openden mijn ogen

en zag ik felle kleuren om mij heen

de wervelende schoonheid

van het dagelijkse gewoon

drong diep door in mijn geest

en daar was jij

Ik rook de geur van

lentebloemen in je haar

ging op in het geluid van je stem

genoot van de eindeloze diepte

in je blikken van tederheid

proefde jou als nooit tevoren

mijn god, wat hou ik veel van jou

en dat was het moment

dat een druppel spijt

zich van mij meester maakte

en restte mij

alleen het nu

met jou

© februari 2002

Islamfobie

Ik ben uitgenodigd voor een thema-avond over islamfobie. Zelf ga ik er niet over praten, maar ik mag samen met een collega gedichtenmaker aan het begin van de avond een gedicht voordragen. Mijn bijdrage zal bestaan uit een gedicht over islamfobie en hoe Nederlanders dit fenomeen ervaren. (Het gedicht is gemaakt met een knipoog naar Herman van Veen)

Islamfobie

Als Holland islamitisch is geworden.
Wat heel goed mogelijk is, in 20 jaar.
Bestaat er dan een menselijke   rechtsorde
of heerst de sharia in het openbaar.
Zou Amalia het land nog steeds regeren
als koningin van de  Oranjestaat.
Of zullen wij een kalief moeten eren,
als nieuw hoofd van het Hollands kalifaat.

Is het in ons land dan nog  vrij en fijn.
Als Nederland een moslimland zou zijn.

De minirokjes zullen zijn  verboden.
Make-up beperkt, als men het maar niet ziet.
En homofielen  zal men  zomaar doden,
Want God heeft liever dat soort mensen niet.
Muziek met ritme daar wordt van  gesproken.
Is het hallal of is het dat juist niet.
Er zijn al muzikanten  ondergedoken,
want wat zij zingen is een duivels lied.

Hoe zouden we ons voelen, groot en klein.
Als Nederland een moslimland zou zijn.

In elke wijk  een levensgroot  gebedshuis,
die 5 x per dag oproept tot gebed.
Geloven wordt  een hele  zware dwangbuis,
want of je meedoet, daar wordt op gelet.
De ramadan daar moet je je aan houden.
Wie durft te eten gaat in het gevang
Dat telt niet voor de  zieken en de ouden,
voor hen is een dag vasten al te  lang.

En varkensvlees verboden, das onrein.
Als Nederland een moslimland zou zijn. 

Gevangenissen vol  met christenhonden,
die trouw bleven aan het christelijke woord.
En nergens zou een  Jood worden gevonden,
ze zijn geëmigreerd of al  vermoord.
De mannen hadden allen  stoere baarden.
Hebben 4 vrouwen net als de profeet.
Want voor het  huwelijk gelden andere waarden,
meisjes van 9  doen een huwelijkseed.

Het maakt niet uit of ze geslachtsrijp zijn.
Als Nederland een moslimland zou zijn.

Marc Rutte  heeft een grijze baard gekregen,
wordt door de meerderheid gerespecteerd.
Als gangmaker van de islamitisering,
Geert Wilders is al lang  geliquideerd.

Wie zouden zich in het openbaar vertonen
Wie zouden ons regeren vanuit Den Haag
Wie zouden er in grote huizen wonen..
Misschien dezelfde rijken als vandaag

Want principes van de rijken zijn maar klein
Als Nederland een moslimland zou zijn.

 

© 6 maart 2016

De stilte

De stilte

Laten wij de stilte zijn
waarin geluid verstomt
ons denken opgaat
in het alles van ons zijn

Laten wij de stilte zijn
waarin de angst vervaagt
plaatsmaakt voor onbegrensde
mogelijkheden

Laten wij de stilte zijn
waarin geen vraag verblind
en elk moment
haar eigen antwoord is

Laten we de stilte maken
waarin ik jou
en jij mij bent en voelt
in een eeuwigdurend
moment van liefde

 

© Juul Baars 5 maart 2016

1954

Gedicht gemaakt naar aanleiding van eigen herinneringen. De foto komt uit "De Spiegel" van mei 1946.

1954

In het huis
waar angst ruikt
naar jonge jenever
en zich samenbalt
in uitbarstingen
van onmacht en gehuil..
staat het kind, alleen
voor het dressoir...

En het kind vraagt het dressoir
waarin een blik vol foto's ligt,
waartussen een blad
van een  oud tijdschrift ,
met een foto
van een man en vrouw...
Bestaat  liefde..?

En het kind opent
 het dressoir...
en het blik..
 en pakt het  blad
waarop de foto staat
van een man en vrouw
verstrengeld in een weerzien
dat schreeuwt van pijn ..
En het kind vraagt,
is liefde pijn..?

En het kind leest
over de man en vrouw..
april  1946...
Ontroerend tafereel.
Na 5 jaar oorlogskamp
zijn deze "menschen"
weer verenigd...

In de stilte van het huis
vervliegen gedachten
en ruikt de kamer
indringender  naar angst..
vermengd met jonge jenever

© 8 januari 2016

Oorlog en....

Oorlog en ....

Op de TV was er vandaag weer  oorlog.
Ze streden  voor de vrede en voor het geloof.
Duizend  gewonden en wel  honderd  doden.
De bomkraters op straat vormden een hele diepe kloof.
En in de diepte lag een kind van nauwelijks vier.
Het lijf gebroken, door het hoofd een schot.
Het hoorde in de laatste tel van het leven,
een  strijder keihard roepen,  groot is god
Hoe komt het toch dat wij geen vrede willen
ons willoos laten leiden door de macht
die geen respect heeft voor een  kinderleven
en enkel en alleen naar rijkdom smacht

 

© 17 november 2015