als avondwind de wolken spreidt
in vlagen wit satijn
de horizon de zon omrand
haar spiegelend in het water brand
met donkerrood de lucht besmeurt
als afsluitend refrein
en als het gras zich waaiend buigt
zich uitstrekt in de wind
het wuivend groet
alsof het juicht
met donkerlichte golven
van levend groen getuigt
terwijl de dichter schrijft
in goudgerande woorden
en met gekleurde zwoorden
het wit en zwart uitdrijft
durf ik mijn droom te dromen
waarin ik kleur ontknoop
laat mijn gedachten stromen
in de kleur van de hoop
09-2024
Geen opmerkingen:
Een reactie posten