Overleven

 

Ingehouden, onbegrepen
vechtend voor een stukje “zijn”
wervelende wanen drijven
tot het diepst van je ravijn

zwijgzaamheid, het leven leven
alles is zoals het komt
tranendalen strak omgeven
door een muur die ‘t ik verstomt

uitgedroomde dromen schreeuwen
er is niemand die het hoort
drang om alles te bedekken
in een onspeelbaar akkoord

liefdeloosheid is de reden
waardoor niemand je meer ziet
in het niets huilde je tranen
tot je ook jezelf verliet

eenzaam stervend in een leugen
langzaam word je licht gedoofd
zelfs de spijt in je geheugen
is niet wat je zelf gelooft

© Juul Baars 8 mei 2021

Eeuwigheid

 

Eeuwigheid zoekt geen grenzen
spreidt zich uit achter de mist
die leven heet
herbergt de stilte van het onbekende
en laat angst in haar nietigheid verdwijnen

Eeuwigheid reikt tot voorbij de dood
treurt niet om dat wat werd verloren
vervult de geest van saamhorigheid
en fluistert in ongekende verlangens

Soms als het geluid verdrongen wordt
hoor je de eeuwigheid
achter het zachte ruisen van het leven
in twee minuten stilte

Juul Baars 4 mei 2021

Hier

 

Zoals de verte lonkt
de weg zich vooruit wijst
en wolken stuurloos worden gedreven
door de wind

zoals de zwaluw
zijn eigen echo schreeuwt
de holte in de tijd verbleekt
het daar zich opdringt
in flarden van wensen
die je altijd bij je draagt

daar is waar alles naar toe leidt
daar is waar de weg
in de oneindigheid verdwijnt
daar, is waar het woord
zijn belofte waarmaakt
daar, waar zelfs het niets
aanlokkelijk is…

Pas na een  leven lang
reiken naar het daar
besef je
dat hier de plek is
waar je naar toe ging
het hier
de plek die je met je meeneemt
de plek waar je altijd bent

© Juul Baars 3 mei 2021

Het woord

 

voorbij de vlagen van verlangen
gloort het licht
te ver weg voor dromen
waarin vogels dwarrelen
in hun eindeloos streven
om te vliegen

de wolken fluisteren je naam
en in de schittering van de zon
lok je gedachten
die naar jouw betekenis zoeken

soms ben je met bloed geschreven
lijk je bevriend met de dood
die de eindeloze eeuwigheid belooft
waarin men kan berusten

vaak klink je
als vleiende herinnering
waarin de fantasie
geen werkelijkheid meer zoekt

je bent de verbeelding
die nooit echt heeft bestaan
maar brandt in elke ziel
als een ondoofbare vlam

morgen zal het anders zijn
morgen zal ik loslaten
morgen zal ik je kennen
vrijheid

© Juul Baars 3 mei 2021