De politiek brengt veel krakeel, en wederwoorden worden
deel, van een oraal gevecht waarin de tegenstellingen niet echt, maar toch
keihard worden aangesneden.
De voorzitter bedoelt het goed en roept dan vaak, wat u ook doet, denk daarbij
aan de goede zaak, ons stadje is nog in de maak, Corona ligt nu op de loer en
geeft op zich geen enkele moer om plannen die wij samen smeden.
Maar het gekrakeel verstomt dus niet, de prachtige toekomst in het verschiet
verbleekt door vele dwarse woorden
die
klinken als valse muziek,…
zonder
akkoorden.
Beschamend is het resultaat, een dwars verdeelde
gemeenteraad en hier en daar een been gestrekt en niemand die zich iets aantrekt
van het drama dat zich nu, in Lelystad voltrekt.
Corona, loert Corona deelt, Corona pakt, Corona steelt, Corona dreigt, Corona
haat, brengt haar onvrijheid maakt ons kwaad, verdeelt, verward, verwoest en
schaad…
En daar waar gezamenlijkheid wordt gevraagd, waarin een
raad, gewoon ongeplaagd,
de stad
begeleid en voorbereid op datgene wat er komen zal en komen moet. Een verdeelde
raad, dat werkt niet goed.
Lucifer lacht, ziet het verdriet, zijn scheve tong hindert hem niet, zijn zaad
heeft hij al lang verspreid,
hij ziet
dat het zich goed verbreid. Straks als zijn tong tot erfgoed is verheven, zal
hij ernaar blijven streven om méér verdeeldheid te gaan zaaien door zijn
woorden met alle winden mee te laten waaien.
Juul Baars 13 mei 2020
Stadsgedicht
