Is het de dans van zon en maan,
waarin licht en schaduw zich verweven,
grenzen vervagen en de tijd zacht roept?
Zijn het bomen, die fluisteren in stilte
terwijl hun wortels diep reiken
zich verbinden in een onzichtbare cirkel
die het eeuwig samenzijn benadrukt?
Zijn het de golven die het zand kussen,
zich verzoenen met de kust
terwijl hun hartslag het ritme vormt
dat nooit stopt, nooit breekt?
Kijk
omhoog en zie de vogels
hun vleugels vinden balans
zij zweven op de adem van de lucht
waarin alles samenkomt
Vrede….
© Juul Baars 21 april 2024