op de derde dag
was de boom
aan Gods wil ontsproten
in kleuren bruin en groen
met een gestrekte rechtheid
of buigend voor het woord
dat hem tot boom maakte
de boom
in breedte gespreid
reikend naar de hemelen
terwijl zijn basis zich vastgrijpt
in de nieuwe aarde
de boom
zijn “zijn”, is als een preveling
waarin een ziel met woorden speelt
de duisternis de zinnen beraamt
en de stilte de mystiek lardeert
tot een oneindig ritme
dat met de wind het antwoord zoekt
op nooit gestelde vragen
de boom
hij spreekt de woorden
waarmee seizoenen schrijven
over ruwheid, kleur
licht en duisternis
warmte en kou
en …
over leven en dood
niets is als hij
die zich niet voortbeweegt
maar toch het vergezicht zal aanschouwt
vanwaar Gods dromen zich
als in een gebed vereeuwigen
de boom
hij is zoals tijd speelt met het leven
de wederkerigheid
van geboorte en dood
dat zich opdringt…
tot de cirkel rond is
© JB mei 2024
