We reikten tot de
allerhoogste wolken
geraakten tot de uitersten, van het bestaan
en alles leek vooruitgang te vertolken
wij waren sterk, niets kon ons nog verslaan
er was geen noodzaak om nog terug te kijken
er was geen drang onze oorsprong nog te zien
er was geen grond om van ons pad te wijken
toch was er wat vertwijfeling, misschien
geraakten tot de uitersten, van het bestaan
en alles leek vooruitgang te vertolken
wij waren sterk, niets kon ons nog verslaan
er was geen noodzaak om nog terug te kijken
er was geen drang onze oorsprong nog te zien
er was geen grond om van ons pad te wijken
toch was er wat vertwijfeling, misschien
we kwamen los van oude idealen
vergaten alles wat ons ooit liet zijn
raakten verstrikt in vele annomalen
en overschreden elke scheidingslijn
de toekomst is voor ons een land van dromen
ons einddoel zal te nimmer, worden gehaald
want wie zichzelf verlaat zal nooit ergens aankomen
en heeft dan ook bij voorbaat, al gefaald.
© Juul Baars 17 februari 2020
Schilderij Jacob de Jonge: Progress
Geen opmerkingen:
Een reactie posten