Vogel op mijn hand

 

De vogel op mijn hand
voelt licht als een gebed
vol vertrouwen…

er zijn geen woorden
er is geen strijd
alleen een stille erkenning
van vrede

Waarom bouwen wij mensen
muren van overtuiging
verdedigen wij onze waarheid
als een fort

Waarom leren wij niet van de vogel
die land op mijn hand
dat zekerheid geen wapen is,
maar een open handpalm

Laat je hart worden als die hand
waarin zelfs
het kleinste wezen durft te rusten

Immers daar….
in dat zachte gebaar
ontmoet je de eeuwige zekerheid
dat liefde geen bewijs verlangt
alleen de ruimte om te zijn

JB 15 december 2012

Licht dat blijft

 

Wanneer de zon zakt,
de stilte zacht neerdaalt,
ontwaken de sterren in jouw naam.
Geen afscheid wist jouw glimlach uit.
Ik zie haar nog, in elke fonkeling van licht.

Jij bent mijn fluistering van liefde,
mijn adem die blijft bestaan.
Een druppel in mijn oceaan van herinneringen,
waarin tijd verzacht en pijn vergaat.

Elke kaars die brandt is een gedachte die straalt.
Want jouw licht, en mijn liefde,
blijven verder leven in het hart dat jou draagt,
koestert en omarmt.

Dus reis, mijn kind,
door de stralen waarin mijn dromen zich ontvouwen.
Je bent niet verdwenen, maar veranderd
in hoop, in liefde, in gouden druppels licht
die mij blijven vinden. jb 14-12-25