ik ben het kind
dat zich verschuilt
in duisternis…
terwijl het toch
hunkert naar licht
ik ben het verleden
dat zich opdrong
als platgetreden pad
slechts leidend
naar de dood
En ook de waarheid
drong zich op
als beeld van
een verwrongen toekomst
gebouwd uit herinneringen
ik heb de dood gezien
en het leven gevoeld
zij zijn elkaars gelijken
en kennen geen begin
noch een eind
ik zag dat de dood
slechts een voortduren
van herinneringen is
een samenvoeging
van hunkering
en verlangens…
ik ken geen begin meer
en geen eind
ik verzamel geen moed meer
om te handelen
te zijn zoals ik ben
en zoek niet meer
naar een beweegreden
om te doen…
© Juul Baars 5 februari 2018
