Gele Pioenen

de nacht vermengt gedachten
die ik steeds herken
ze maken dat het lijkt
alsof ik bij je ben
ik ruik je haren, voel je warmte
vlakbij mij
een gloed van liefde neemt
ineens bezit van mij

in mijn droom hoor ik je stem
helder klinkend in de nacht
en je vraagt me blijf bij mij
ik antwoord zacht
mijn liefde gaat nooit meer voorbij

De ochtend dekt het groene gras
met morgendauw
ik voel de regen niet
en denk alleen aan jou
ik prevel zacht ik mis je
voel weer het verdriet
dat mijn leven bepaalt
sinds jij me achterliet

gele pioenen op je graf
weerkaatsen in de marmeren steen
en ik weet leven gaat door
maar zonder jou
voel ik me zo alleen

 

© Juul Baars 2 maart 2017


(opgedragen in de Kubus Lelystad, 19 mei 2017)