Oud en wijs

 

ik ben geen berg
maar heb geleerd te blijven staan
ook als er stormen kwamen
zonder te vragen waarom

mijn huid draagt de zon
van zoveel dagen
mijn ogen de maan van nachten
waarin ik niets zocht, maar alles vond

wijsheid kwam niet als antwoord
maar als stilte die bleef
toen mijn vragen vervaagden

oud zijn is niet het einde
maar het begin van luisteren
naar wat nooit werd gezegd
maar altijd werd bedoeld

© 1 september 2025

Het onzichtbare licht (Mantra n.a.v. het woord Kindermishandeling)

Ik ben niet wat mij is aangedaan.

Ik ben het licht dat bleef.

Pijn heeft mij gevormd, maar niet gebroken

De stilte heeft me gedragen, 

de sterren hebben mij gezien.

De eeuwigheid fluistert mijn naam,

zelfs als ik hem vergeten ben.

Ik adem, ik groei,

keer terug naar mezelf.

want ik bèn het onzichtbare licht.

© 22-08-2025

Zoeken

 

Noem het geen dwaaltocht,
want je ziel kent geen rechte paden.
en wat een omweg lijkt,
is slechts een dans om het centrum heen.

Je vond een waarheid,

maar zij fluisterde: “Laat mij los.”

Want ik ben slechts een sluier

voor wat nog niet is onthuld.

Sluit je ogen niet voor het onbekende,

het is daar dat ik op je wacht.

Niet als antwoord,

maar als vraag die leeft.

Word geen lid van een kamp,

geen volger van een vlag.

Wees wind, wees water,

wees het lied dat niemand bezit.

Want de waarheid is geen steen,

maar een vogel in vlucht.

En jij,

jij bent haar vleugels.

© 17 augustus 2025

Verkleuren in eenvoud

.

In de stille ochtendglans,
waar dauw nog twijfelt aan verdwijnen,
verkleurt het licht in zachte dans,
alsof de dag traag wil verschijnen.

Een blad, ooit groen, nu okergeel,
verliest zijn haast, zijn dromen.
Eenvoud sluipt, in wat vergaat-
in wat niet meer zal komen.

Geen pracht, geen schreeuw, geen groot gebaar,
maar het fluisteren van tijd die glijdt.
als een wolk die zonder reden vaart,
een schaduw die zich stil verspreidt.

Zo leert het leven ons te kijken,
niet naar wat schittert, maar wat zwijgt.
Want alles dat verkleurt in rust,
is eenvoud die een droom ontstijgt

 

© 9 augustus 2025

Zonnebloem

 

Ik richt mij naar het vuur in de hemel,
niet uit dwang, uit verlangen.
Wat mij voedt is onzichtbaar,
maar in mijn groei reik ik naar het licht,
vorm ik elke dag een gebed van kleur.

Mijn hart opent zich in stilte,
blad na blad,
tot ik niets meer ben
dan een spiegel van licht.

De aarde houdt mij vast,
maar mijn ziel reikt omhoog.
Ik weet niet waarom ik dans,
alleen dat ik moet.

En als het licht zich verbergt,
wacht ik niet in angst
ik rust,
wetend dat liefde altijd terugkeert.

© 7 augustus 2025

Laat de wind je gids zijn

 

Loop niet waar de stenen zijn gelegd,
maar waar het onkruid fluistert onder je voeten.
Waarheid zit niet in de meetlinten van wetten,
maar in het zingen van vogels
die nooit naar school gingen.

Eenheid is als de zee, elke golf apart,
maar samen het hele water.
Loop niet in de pas, maar zoek het ritme van je hart
die je eigen muziek speelt.

Begraaf je gedachten niet
in de koude grond van dogma’s,
Laat ze bloeien in het zonlicht van liefde.
Verlies jezelf niet in regels,
want zelfs sterren houden zich niet
aan vastgestelde banen.

Wees de dans, niet het gebod.
Wees het vuur, niet de lucifer.

© JB 20 juli 2025

Vandaag

 

We lopen door straten vol spiegels, maar niemand ziet zichzelf.
We spreken van waarheid, maar fluisteren leugens met een glimlach.
De wereld is een marktplein vol van illusies.
We betalen de prijs, terwijl de waarde daalt
We kopen geluk in dozen en verkopen stilte voor lawaai.

De werkelijkheid is vermomd, als nieuwsbericht,
We geloven wat glinstert, en vergeten wat ademt.
O ziel, word wakker,
De verdwazing is geen droom, maar een gewoonte geworden.
Breek eruit. Niet met woede, maar met aandacht.
Niet met strijd, maar met liefde.

Want achter de rook van meningen en het stof van bezit,
wacht een waarheid die niet schreeuwt, maar fluistert.

© Juul Baars 3 juli 2025